Brodawka łojotokowa to narośl na skórze, wyraźnie oddzielona od jej zdrowej części, wyrastająca ponad jej powierzchnię, zaliczana do łagodnych, niezłośliwych zmian skórnych. Nie ma związku z nowotworem. Najczęściej zlokalizowana jest na twarzy, owłosionej skórze głowy, tułowiu oraz kończynach górnych. Brodawki łojotokowe mają grudkową, chropowatą strukturę.

W większej ilości pojawiają się osób starszych dlatego często określane są jako brodawki starcze. Typowe rogowacenie łojotokowe nie przekształca się w zmiany złośliwe.Przyczyny powstawania tych zmian na skórze nie są do końca jasne. Ustalono natomiast czynniki predysponujące do ich występowania. Są to głównie czynniki genetyczne. Zazwyczaj bowiem występowanie brodawek łojotokowych stwierdza się u osób w najbliższej rodzinie. Takie zmiany skórne obserwuje się także u osób mających tendencje do nadmiernego rogowacenia naskórka. Wiek jest tutaj także znamiennym czynnikiem – pojawiają się one zwykle u osób między 30. a 40. rokiem życia i nasilają swe występowanie w starszym wieku.

Brodawka łojotokowa a czerniak – jak diagnozować narośl skórną?

Brodawka starcza zwykle ma kolor od beżowobrązowego do ciemnobrązowego, ale czasami kolor zbliżony jest do czarnego, co często przywołuje podejrzenia czerniaka. Samemu w domu nie jesteśmy jednak w stanie postawić właściwej diagnozy. Zmiany skórne cechuje różnorodność i samemu ciężko trafnie zdiagnozować brodawki łojotokowe. Zdjęcia, które znajdziemy w Internecie wyraźnie wskazują na to, że zmiany te są bardzo różnorodne, zatem konieczna jest wizyta u lekarza. W teorii powinien wystarczyć tutaj lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, zwykle jednak lekarze rodzinni odsyłają do specjalistów.

Warto zatem udać się do dermatologa czy też chirurga, który wykona badanie dermatoskopem lub biopsję, aby dokonać prawidłowego rozróżnienia narośli, aby zminimalizować ryzyko pominięcia niebezpiecznej zmiany skórnej. Może się bowiem okazać, że nie jest to niebezpieczny czerniak a powszechna i łagodna brodawka łojotokowa.

Leczenie problemu z naroślą na skórze może być zróżnicowane ze względu na postać narośli. Na brodawki starcze nie działają domowe sposoby. O metodach leczenia decyduje lekarz. W przypadku, gdy mamy do czynienia z niewielkimi, płaskimi brodawkami łojotokowymi, nieznaczenie wyrastającymi poza powierzchnię skóry leczenie ogranicza się do stosowania środków farmakologicznych – maści bądź kremów złuszczających naskórek. Nie zawsze jednak metoda ta okazuje się skuteczna.

Brodawki łojotokowe usuwanie

Brodawek łojotokowych możemy pozbyć się w efekcie następujących zabiegów: krioterapia, elektrokoagulacja, laseroterapia bądź łyżeczkowanie. Krioterapia to nic innego jak wymrażanie brodawki ciekłym azotem. Elektrokoagulacja to ścinanie brodawki z powierzchni skóry nożem elektrycznym. Zabieg ten jest bezbolesny, gdyż wykonywany jest po uprzednim ostrzyknięciu zmiany roztworem lignokainy (substancji działającej znieczulająco). Laseroterapia wykorzystuje prawidłowo dobraną wiązkę lasera do usunięcia nieprawidłowych tkanek. Łyżeczkowanie to usunięcie brodawki łojotokowej przy użyciu łyżeczki dermatologicznej w znieczuleniu miejscowym.